Έναν εξαίρετο ρεθυμνιώτη ιεράρχη, τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλία, Υπέρτιμο και Έξαρχο πάσης Ωκεανίας, κ. Στυλιανό (Χαρκιανάκη) τίμησε χθες το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, που τον αναγόρευσε σε επίτιμο διδάκτορα.
Το «Σπίτι του Πολιτισμού» γέμισε ασφυκτικά, προκειμένου συγγενείς και φίλοι του μεγάλου ιεράρχη να παραστούν στην τιμητική τελετή, παρότι ο ίδιος δεν μπορούσε να βρίσκεται στην πόλη μας. Συγγενείς, φίλοι και ιεράρχες και ιερείς της Κρήτης έδωσαν το παρών στην τελετή, στην οποία ο 79χρονος Αρχιεπίσκοπος έστειλε βιντεοσκοπημένο μήνυμα – ομιλία.
Η αναγόρευση έγινε από την αναπληρώτρια πρύτανη, κα Ελένη Παπαδάκη, η οποία σημείωσε τη χθεσινή ημέρα ως μία από τις σημαντικότερες για το Παιδαγωγικό Τμήμα και το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
«Το παιδαγωγικό τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και βέβαια ευρύτερα το Πανεπιστήμιο Κρήτης αναγορεύει σε επίτιμο διδάκτορα τον σεβασμιότατο Στυλιανό. Πρόκειται για μία σημαντική ημέρα. Ο αρχιεπίσκοπος Στυλιανός είναι ένας άνθρωπος με πολύπλευρη προσωπικότητα, με πολύ πλούσιο έργο, που υπερβαίνει το χώρο της Εκκλησίας και σίγουρα αξίζει η τιμή αυτή», σημείωσε η ίδια.
Την τελετή παρακολούθησε και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης, κ.κ. Ειρηναίος, ο οποίος μιλώντας για τον τιμώμενο, τόνισε: «Τον γνωρίζω και τον αγαπώ από παιδί. Ήμασταν μαζί, συμπορευθήκαμε και εξακολουθώ να τον αγαπώ και να τον τιμώ και για το πρόσωπό του και για την παιδεία του και για το έργο που κάνει και είναι πολύ σημαντικό. Χαίρομαι για την τιμή που κάνει το Πανεπιστήμιο Κρήτης στον μεγάλο αυτό ιεράρχη, ο οποίος είναι πολύτιμος και σπουδαίος για την Εκκλησία και την Κρήτη γενικότερα».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, κ.κ. Ευγένιος, ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου, κ.κ. Δαμασκηνός, ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελίου και Βιάννου, κ.κ. Ανδρέας, καθώς επίσης και πλήθος ιερέων, καθώς και σύσσωμες οι τοπικές αρχές.
Η τελετή ξεκίνησε με μουσικό πρόγραμμα από το ντουέτο του Μουσικού Καρπού, Αντώνη Μαυράκη και Ελένη Αλεξαντωνάκη.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΧΑΡΚΙΑΝΑΚΗΣ
Γεννηθείς εις το Ρέθυμνο Κρήτης (29-12-35), εσπούδασε εις την Θεολογική Σχολή Χάλκης Κωνσταντινουπόλεως. Περί τα τέλη του 1957 εχειροτονήθη εις Διάκονον εν Χάλκη, λαβών το Πτυχίο της Θεολογίας. Εχειροτονήθη εις το Ρέθυμνο το 1958 εις Πρεσβύτερον, και έλαβε υποτροφία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για να πραγματοποιήσει Μεταπτυχιακάς σπουδάς Συστηματικής Θεολογίας και Φιλοσοφίας της Θρησκείας εν Βόννη, τότε Δ. Γερμανίας (1958-1966).
Διά να ανακηρυχθεί Διδάκτωρ Θεολογίας από Ορθόδοξο Θεολογική Σχολή, και όχι να λάβει Διδακτορίαν αναλόγου ετεροδόξου Πανεπιστημιακής Σχολής της Δύσεως, υπέβαλε το 1965 την επί Διδακτορία Διατριβή του «ΠΕΡΙ ΤΟ ΑΛΑΘΗΤΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΝ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩ ΘΕΟΛΟΓΙΑ» (ελληνιστί), εις την Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ανεκηρύχθη Διδάκτωρ με βαθμό άριστα.
Επιστρέψας εκ Γερμανίας το 1966, διωρίσθηκε Ηγούμενος της εν Θεσσαλονίκη Ιστορικής Πατριαρχικής Μονής των Βλατάδων (14ου αι.), λαβών την εντολήν από την Ιερά Σύνοδο του Οικ. Πατριαρχείου να συνεργασθεί με άλλους επιστήμονας της εν Θεσσαλονίκη Θεολογικής Σχολής, προς ίδρυση εντός της Ιστορικής Μονής τoυ γνωστού σήμερα «Πατριαρχικού Ιδρύματος Πατερικών Μελετών».
Συντόμως, κατέστη Αντιπρόεδρος του ερευνητικού τούτου Κέντρου, και μετά λίγους μήνας Πρόεδρος αυτού. Με την αποπεράτωση της επί Υφηγεσία Διατριβής του, υπό τον τίτλο «ΤΟ ΠΕΡΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ Β’ ΒΑΤΙΚΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ» (Θεσσαλονίκη, 1969), ανεκηρύχθη Υφηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Εις τα αμέσως επόμενα χρόνια, εδίδαξε σε διάφορες Θεολογικές Σχολές και Ακαδημαικά Ιδρύματα, εντός και εκτός Ελλάδος, ιδιαίτερως δε εν τη εν Regensburg Δ. Γερμανίας Ρωμαιοκαθολική Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου (1973).
Περί το τέλος του 1970 είχε εκλεγεί παμψηφεί από την εν Κωνσταντινουπόλει Αγία και Ιερά Σύνοδο, Τιτουλάριος Μητροπολίτης Μιλητουπόλεως και Έξαρχος του Οικ. Πατριαρχείου διά το Άγιον Όρος.
Πέντε χρόνια αργότερα, και πάλι παμψηφεί, εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, αφιχθείς εις το Σύδνεϋ τον Απρίλιο του 1975.
Εδημοσίευσε πλείστα όσα επί θεμάτων Συστηματικής Θεολογίας, ιδίως δε Εκκλησιολογίας, σε διεθνή θεολογικά περιοδικά, και εξεπροσώπησε το Οικ. Πατριαρχείον σε Συνελεύσεις του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και σε Διμερείς Θεολογικούς Διαλόγους.
Από το 1975 εδίδαξε αρκετά χρόνια Ορθόδοξη Θεολογία και Πνευματικότητα εις το Πανεπιστήμιο του Σύδνεϊ. Εξελέγη παμψηφεί από όλους τους Εκπροσώπους των Ορθοδόξων Εκκλησιών, ως ο μόνιμος Πρόεδρος Αυτών, εις τον Επίσημο Θεολογικό Διάλογο μετά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας (Πάτμος-Ρόδος, 1980), έχων Συμπρόεδρον, εκ μέρους των Ρωμαιοκαθολικών, τον υπό του Βατικανού ορισθέντα Καρδινάλιο Johannes Willebrands.
Αφού υπηρέτησε ευόρκως επί δύο και πλέον δεκαετίας εις αυτήν την άκρως υπεύθυνη και δυσχερή θέση, υπέβαλε διά τρίτη φορά (15-4-2003) την εκ του Διαλόγου παραίτησή του χωρίς να υποχωρήσει πλέον, όπως είχε γίνει τις δύο προηγούμενες φορές, ότε δεν είχε γίνει δεκτή εκ Φαναρίου η εν λόγω παραίτηση.
Συγχρόνως, με την οριστική παραίτησή του, εδημοσίευσε εκτενή Έκθεση εις την Επιστημονικήν Επετηρίδα της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, υπό τον τίτλο «ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΚΑΚΟΔΑΙΜΟΝΙΑΝ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΩΝ» (τομ. 13, Θεσσαλονίκη 2003).
Είναι επίσης ανεγνωρισμένος Δοκιμιογράφος και Ποιητής, έχων δημοσιεύσει 45 αυτοτελείς Ποιητικές Συλλογές (όλες εις τα ελληνικά, και μερικές σε δίγλωσση έκδοση με αγγλική μετάφραση).
Διά την ουσιαστική συμβολή του εις τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό, έλαβε από την αρμοδία Ελλανόδικο Επιτροπή το υψηλού κύρους Βραβείο «Gottfried von Herder Prize» από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης (1973), με κύριον εισηγητή τον διεθνώς διαπρεπή Κλασσικό Φιλόλογο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Βιέννης Albin Lesky.
Λίγα χρόνια αργότερα, με κύριον εισηγητή τον διεθνώς γνωστό Συγγραφέα Παντελή Πρεβελάκη, ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός έλαβε το Βραβείο Ποιήσεως από την Ακαδημία Αθηνών, για το έτος 1980.
Το Πανεπιστήμιον Lublin Πολωνίας τον ανεκήρυξε Επίτιμο Διδάκτορα (1985), ενώ το Συλλογικό Σώμα των εν Σύδνεϋ Θεολογικών Σχολών (Sydney College of Divinity), ανεκήρυξε τούτον πρώτον Επίτιμο Διδάκτορά του (2001). Από το ίδιο Συλλογικό Ακαδημαικό Σώμα, και με αξιολόγηση από ανεξάρτητη Ακαδημαική Επιτροπή διαφόρων Σχολών, ανεγνωρίσθη επισήμως ως Καθηγητής.
Γνωστός από το 1986, ως ο Ιδρυτής και Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Απ. Ανδρέου, διδάσκει έκτοτε εις αυτήν τα μαθήματα Συστηματικής Θεολογίας.
